Belle van Zuylen

Waarom deze nieuwe biografie? Sinds het verschijnen van Zonder Vaandel van Pierre en Simone Dubois (1993), is er veel meer bekend geworden over de jaren voorafgaand aan 1771 toen Belle met Charles-Emmanuel de Charrière naar Zwitserland vertrok. In Nederlandse familiearchieven vond ik een grote hoeveelheid onbekende brieven en gedichten. Hieronder twee brieven over haar eerste grote liefde (1754-1756), uitgebreide reacties op haar zelfportret in proza en op Le Noble (1762-1763), het verhaal waarin een freule ontsnapt uit het voorvaderlijke kasteel om te trouwen met de man van haar dromen. Ook documenten over haar ontmoeting met baron Adolf Werner van Pallandt, een serieuze huwelijkskandidaat, en het daaropvolgende schandaal. Belle reageerde zich af in het gedicht De vlinder en de twee spinnen, dat ze zelf declameerde tijdens een bal in Amsterdam. Alle aanwezigen begrepen wie ermee bedoeld werden (1764-1765). Ze droomde van vriendschap en hartstocht, maar vond niemand die bij haar paste. Ook niet de veel oudere baron Gijsbert Jan van Hardenbroek, een collega van haar vader en jarenlang een stille minnaar. Tenslotte trouwde ze beneden haar stand met de man die haar oudste broer op zijn studiereis begeleid had. Kees van Strien (1943) was leraar Engels. Hij doet onderzoek in achttiende-eeuwse familiearchieven. Op basis van zijn vondsten schrijft hij onder meer over reizen, de opvoeding van de Nederlandse elite door Zwitserse gouverneurs en gouvernantes, Nederlandse reacties op het werk van Voltaire en over Belle van Zuylen.