Het tijdsgewricht

‘Ik denk’, zei Lydia, ‘dat jullie beiden beter naar hier kunnen terugkomen.’ ‘Utrecht was leuk zolang de studie duurde, maar daarna sta je gewoon op straat. Dan trekken ze de handen van je af en dat veroorzaakt een crisis.’ ‘Ik weet het niet meer’, sprak Reinoud en keek voor zich uit. ‘Jullie kunnen zolang blijven wonen in een gedeelte van de Nederlands Hervormde Pastorie’, die bestemd is voor gasten. ‘Daar kunnen jullie onderdak krijgen.’ ‘Hoe was het ook alweer?’, vroeg Lydia. ‘De schuurkerk’, antwoordde Reinoud. ‘Hou je daar maar aan vast’, zei Lydia. ‘Je zit nou eenmaal in een tijdsgewricht.’