Otto B. de Kat

“Hij kan wachten”, zo karakteriseerde kunsthistoricus Hans Jaffé in 1972 de Haarlemse schilder Otto B. de Kat (1907-1995). In tegenstelling tot zowel de impressionisten als de expressionisten, die snel en spontaan werkten, bleef De Kat net zo lang wikken en wegen tot hij het wezenlijke van wat hij om zich heen zag op zijn doek terugvond. Daarbij was het hem niet te doen om ongewone of spectaculaire zaken. Hij schilderde juist die onderwerpen waarmee hij zich door de dagelijkse omgang ten diepste verbonden voelde: een gedekte tafel, een interieur met fauteuil, het uitzicht op een heuvellandschap in de Auvergne of een polder in Noord-Holland. In plaats van een vluchtige indruk of emotionele weerslag tonen De Kats schilderijen een wereld van bezonken bezieling, waarin geen tijd lijkt te bestaan. Met een selectie werken van tijdgenoten die eveneens ‘de ziel der dingen’ probeerden vast te leggen, wordt in deze uitgave het oeuvre van Otto de Kat in breder perspectief geplaatst. Samen met de schilderijen van Jeanne Bieruma Oosting, Wim Oepts , Kees Verwey en anderen vormt het werk van De Kat een even sterke als constante onderstroom in de Nederlandse kunstgeschiedenis. Losgezongen van tijd en plaats bezit deze kunst een universele zeggingskracht, die de hedendaagse kijker onverminderd inspireert en ontroert.